Gelişim döneminde yaşanan problemler, çevresindeki yetişkinlerin yanlış tutumlarına maruz kalırsa içinde bulunulan sorunların çözümü yeni gelişim dönemlerine, ileriki yaşlara ertelenir. Bu durumlarda ortaya çıkan sorunlar  ‘ Uyum ve Davranış Bozuklukları ‘ olarak adlandırılır.

Örneğin kendisi giyinmesi, yemek yemesi gereken durumlarda engellenirse bu becerilerini geliştiremeyecek ve yapabilecek yetkinliğe sahipken bu yetkinliği kazanması ileriki yaşlara kalacaktır. Yeni gelişim dönemlerinde ortaya çıkacak problemlerle baş etmesi güçleşecektir.

Baskıcı, aşırı korumacı, alaycı, aşağılayıcı, aşırı disiplinli aile tutumları davranış bozukluklarına yol açar. Uyum bozuklukları yalnızca ailenin yanlış tutumuna bağlı olarak gelişmez, çevresel faktörlere bağlı olarak da gelişebilir.

Çocuklarda Davranış Bozuklukları

Altına ıslatma, parmak emme, tırnak yeme, fobiler ve korkular, yeme ve uyku problemleri, çalma, yalan söyleme, saldırganlık, aşırı inatçılık, bağımlılık, mastürbasyon veya içe kapanıklılık olarak ortaya çıkmaktadır.

Aileler uyum bozukluğu ile normal davranışı genellikle birbirinden ayırt etmekte zorluk çekmektedir. Anne-babaların çocuğun hangi yaşta karşılaştığı problemlerin normal ve geçici olduğu konusunda bilgili ve bilinçli olmaları gerekmektedir.

Bazı aileler sorunu gidermek için, ceza yoluna başvurabilir hatta çocuğa şiddet uygulayabilmektedirler. Oysa çocukların büyük bir çoğunluğu bilinçli olarak bu davranışı sergilemez. Çevrelerine rahatsız oldukları durum ile ilgili mesaj vermek amacıyla bu davranışları sergilerler.

Uyum bozukluğu sorunuyla baş etmek isteyen bazı aileler ise, sorunları görmezden gelme yolunu tercih etmekte, sorunun kendiliğinden geçmesini beklemektedirler. Halbuki uyum ve davranış bozuklukları kendiliğinden geçmez. Mutlaka soruna sebep olan faktörler ortadan kaldırıldıktan sonra geçer.

Uyum ve davranış bozukluğu yaşayan çocuklar mutlaka bir uzmandan yardım alarak, problem ilerlemeden çözüm arama yolu tercih edilmelidir.